CYBER CRIME LAW: PUTONG INAMOY

:Nitong mga nakaraang araw, naging laman ng news sa tv, sa radio, sa dyaryo, sa bangketa, parlor, sa school, sa puno ng unggoy, at sa kung saan saan pa ang Cyber Crime Law (cyber crime shit para sa iba) na kailan lang ay naipasa bilang batas. Pero ilang araw matapos itong ilabas, nagkaron ng kaliwa’t kanang petisyon at pag-aalsa laban sa nasabing batas. Kaya nagpalabas ng TRO (temporary restraining order) ang pamahalaan para magkaroon ng 120 days pa ang mga tao para murahin sila sa internet.

Ang cyber crime law ay isang batas na naglalayon sanang magbawal sa cyber bullying at iba pang pag abuso sa internet. Ngunit parang isang batas ito na nagbabanta sa kalayaan ng mga taong magsalita at magmura sa internet. Pinirmahan ito ni Pnoy kaya nagtatanong ang madami kung marunong ba talgang magbasa ang kalbo nating presedente. Ayon kay attorney Argee Guevarra, na hindi ko kakilala, ang Cyber Crime Law na ipinasa sa kongreso at pinirmahan ng presedente ay anti-democratic, labag sa freedom of speech at unconstitutional.

Maganda sana yung layunin ng batas na ito, ngunit may nilalaman ito na deretchang lumalabag sa karapatan ng mga mamamayan na magpahayag ng Malaya. Ayon sa Philippine Constitution, Article III, section 4: “No law shall be passed abridging the freedom of speech, of expression, or of the press, or the right of the people peaceably to assemble and petition the government for redress of grievances.” Pero mukhang nakalimutan ni Pnoy ang parteng ito ng konstitusyon.

At dahil madaming Pilipino ang gumagamit ng internet para magpahayag ng kanilang mga reklamo, hinaing, puna, at talambuhay ng ibang tao, parang gusto na nilang litchunin ang 13 senators pati ang presedente na syang may pakana ng cyber crime shit na ito.  Sa pangulo, na parang nagiging panggulo sa pinas, hinaing ng mga netizens at iba pang tao ay bakit hindi ibang mas imporatanteng bagay nalang ang unahin. Yung mga iskwater, yung mga walang trabaho, yung mabilis na paglaki ng populasyon, yung mahinang sistema ng edukasyon, at yung mapapanghing CR sa mga eskwela, yun yung dapat tutukan ng pansin, hindi pati yung isang karapatan ng mga tao ay pinapakialaman.

Hindi lang sa mga ordinaryong tao na adik sa blogs at facebook ang may reaction tungkol sa isyung ito, pati yung mga sikat na tao at personalidad.

Ayon kay Jim Paredes, isang kilalang manunulat, songwriter,at singer, :

-      Murahin nyo na ang mga opisyales today. Bukas krimen na…lol

-      To netizens, the advice it’s think before you tweet. To senators, congressmen, president, it’s read before you sign.

Ayon naman kay Anne Curtis-Smith:

-      Whatever happened to Freedom of Speech? Having an opinion? Expressing oneself? These are our own accounts. Our property. Our lives.

-      The cyber crime act does have some responsible points that should be included and implemented BUT going to extent of having a law that takes away a freedom we should all rightfully have just seems wrong to me.

Ang sabi naman ni Bianca Gonzales:

-      I’m also against cyber pornography ang human trafficking. But I stand for everyone’s freedom of expression.

-      We will not be silenced.

Humirit naman ang anak ng master rapper na si Maxene Magalona ng:

-      I understand that the cyber crime law means well, but the people have fought too hard for freedom of speech for it to be taken away.

-      Don’t get me wrong…I HATE haters. But hating them is just the same as them hating on me

-      If someone says something mean to you, suck it up. It’s their opinion. It’s just like you saying something positive.

Pati ang kontrobersyal na DJ na si Mo Twister, humirit din:

-      Now the rest of the world is laughing and bashing us cuz of our stupid law. Thanks gov’t, for embarrassing us, now WE are being ridiculed online.

-      Damn. I have nothing left but to be noynoying in front of the computer now that my internet right is gone.

Ang banat naman ng aktres na si Alessandra de Rossi:

-      Bawal na ba mag-post ng mga kalokohan ngayon? Paano na ako??! Hahahahahahaha!

-      Lahat ng sobra masama. Sobra naman talaga yung haters. Sobra din naman yung cybercrime law. Tsaka sobrang ganda ko.

Si BB Gandanghari, bumanat din:

-       This is not just about me as a celeb myself. But this is about every Filipino with a voice. YOU CAN’T SILENCE A NATION.

-      Noynoy approve cyber crime law without realizing magulang nya ang gumawa ng lahat para maibalik lang ang kalayaan sa pilipinas

-      They are taking away the freedom of every countryman. I thought we have our independence? So why having this kind of law.

Pero palaging may dalawang side sa isang laban. Kung may ANTI, merong PRO. At gaya ng mga naunang nabanggit, di lang sila basta simpleng tao.

Sermon ni Sharon Cuneta:

-      Ako ok lang freedom of speech pero magpakilala ka. Madaming nasasaktan kasi nagtatago sa ibang identity ang iba at tumatapang. Wala nang privacy ang mga tao. Pag may free speech dapat may responsibility. Eh ang iba parang di na tayo human beings wala nang delicadeza. Dapat lang ma-punish ang mga naninirang puri. Pag sinira mo ang pangalan ng isang taong wala namang masamang ginagawa, para mo na syang piñata.

-      Cyber crime law? If you’re a decent person to begin with, WHAT’S THERE TO FEAR? Ano yon, ang pumiyok, guilty?

Suportado si Sharon ng anak ni Se. Sotto (na isa sa may pakana ng lintik na CCL) na si Ciarra anna Sotto:

-      If your conscience is malinis...thou shall not be inis J

Nakaback-up din ang Asia Song bird Regine Velasquez kay ate Showie:

-      Naiintindihan ko yung position ni Sharon (cuneta) e,…makakareact ka talaga ng hindi mo naman gusto. I mean, tao ka, e, hindi ka naman robot, e.

-      Pwede ka nang magdemanda, e, at naghahanap sila. It’s good to have parameters; it’s good to have rules and regulations.

At si Aubrey Miles, may sigaw din:

-      Ang hirap kasi pag celebrity ka. When people say something bad about you online, hindi ka lang nacriticize kundi na judge kapa ng buong mundo kahit na ba walang katotohanan or below-the-belt ang sinabi sayo. Palibhasa nga, kilala kami kaya mas prone kami sa chismis o paninira. Ngayon na may ganito na dito, you’d think twice before maligning anyone.

At madami pang ibang mga reaksyon mula sa iba’t ibang tao sa iba’t ibabg lugar, at estado sa buhay. Mayron pa ngang nagsasabi na ok na sana yung cyber crime law kung hindi lang umepal si senator sotto at naglagay ng Libel sa nasabing batas. Masyado yata syang napahiya sa sobrang obvious na plagiarism na ginawa nya kaya naawa ang ubaning presedente natin at nung nagpropose sya ng batas, approved agad.

Madaming kabataan ang may kanya kanyang opinion tungkol sa batas na ito. Pero dominante ang bilang ng mga di-sang-ayon dito.

Parang nagiging joker na daw ang pamahalaan natin. Dahil kung alin pa daw yung mga batas na mas kailangan ng bayan, yun pa ang matagal ma-aprub at palaging pending. Pero itong cyber crime shit, agad agad naipasa.

Ngunit sa lahat ng ito, nakatutuwa pa ring isipin na bagama’t may pagkakahati sa mga pinoy ngayon, naipapakita pa rin nating mga kabataan na hindi na tayo tulad ng dati na walang pakialam. Bagkus, hindi na tayo ignorante at alam na natin kung anong nagnyayari sa bayan. At hindi na tayo parang putong inamoy na nakatunganga lang. dapat tayong makialam.

Makialam.

gangstah kaba?

gangstah- slang word for gangster.
gangster kaba? (wag ka nang sumagot ng bakeet? kase hindi yan pick-up line!!!)

first year ako nung una kong nakasalamuha yung mga kaklase kong sabi nila e gangstah daw. si sean, na kaklase ko yung unang nagkwento/nagpakita saken kung ano'ng klaseng sistema ng pananaw, at pag-iisip ang pwede kong makuha sa mga gangstah.

una, dapat ikaw ang pinakamaangas. ikaw dapat ang pinakamayabang, at pinakamatigas. kung may hindi ka gusto  sa sinabi o kinilos ng isang tao, dapat awayin mo(biase no? yan e observation ko lang naman)

ikalawa, dapat magaling ka sa suntukan at bakbakan. dapat alam mo kung ano at para san ang ice pick, asero, baril, sumpak/sumpit, balisong, at, kung minsan, pampasabog.

ikatlo, dapat lahat ng hamon, tatanggapin mo(nang hindi muna nag iisip)

ikaapat(at pinka ayaw kong parte) ang kaaway ng ka grupo mo sa gang e kaaway mo narin. parang fraternity. pag kaaway ng frat nyo yung frat ng isang tao, kahit na wala pa syang ginagawang masama sayo e kaaway mo na rin sya.

at pang huli, ang gang na kinabibilangan mo dapat ang pinakamaangas, matindi at pinakamatigas sa lahat ng gang. obligasyon mo bilang gang member na ipakita sa bayan na kayo ang pinakamatigas, maangas at matinding gang.

Nganga...

ano bang meron sa gangs? anong kabutihan ba ang maidudulot nito? matutulungan ba ako nito na maalis ang mga pimples ko sa mukha?

marami nakong nabalitaan na gang wars, na nagdulot ng kamatayan sa mga myembro nito, pati sa ibang wla namang kinalaman sa kanila kundi nadamay lang. gang vs gang. sa pagpasok pa lang sa isang gang, may mga seremonya na silang ginagawa( paddle, 30 sec massacre, "hirap o sarap") para subukan ang tigas mo.bakit may ganon pa? hindi simbolo ng katapangan ang pananakit sa sarili o sa ibang tao. halos ikamatay na to ng ilan, pero tinitiis alang alang sa pagsali nila sa gang. ( parang frat, yung hazing??) may mga tatak o marka pa sila na inilalagay sa katawan(tattoo, paso ng yosi, o ng kahit ano nalang). hindi ba pwedeng tumawad? hindi ba pwedeng community service nalang? (magwawalis sa kalsada, magpipintura sa paders na maraming vandalism, o kaya libreng gupit, o kaya manlibre  ng laro sa dota?) o kaya wag nang papapaso, papakalbo nalang. yung community service ok yun, makakatulong pa sa service ng.... ahm, community!

pero kugn tinanong mo kung bakit sila sumasali sa gangs, maraming sasagot ng "para maging maangas", "para dumami ng kapit", at "para pumogiii!!!" di ba mas maangas yung gumawa ka ng mga rap na katulad ng kay gloc 9? (upuan, buti nalang, walang natira, the bobo song) kung gusto nilang dumami ang kapit nila, olk na siguro yung maging friendly at totoong tao sila. para pumogi? nak ng kamote!nakakapogi ba yung mga pasa at bunging ngipin na nakukuha nila sa suntukan? ibang klaseng taste naman!

sabi nga ng tito ko, liliit lang ang landas mo sa pagsali sa mga ganyang grupo. sampol? kunyari may tatlong streets sa inyo, yung tatlo pede mong daanan, pero pag sumali ka sa mga gang, marami ka nang kaaway, mababawasan ang landas na pede mong daanan.

isa pang nakakalarma, e karamihan sa mga nasasangkot sa mga gulong dulot ng gangs e mga menor de edad.. mas matindi, yunng mga pinuno e yung mga may edad na na dapat sana e mas mature mag isip.

pag sinabi mo ang salitang "gang", kabuntot agad ang mga salitang "gulo", "away", at "patayan". palagay ny, magiging ganyan ba yung mga salitang kabuntot ng "gang" kung  hindi ang mga yan ang napapansin ng mga tao?

may naalala akong kanta, yung "buhay ng gangstah". may isang line dun ".. eto ba ang buhay na dapat manahin ng panganay ko?,,,"

ba't m ipagpapalit yung tahimik na buhay sa mundo ng kangasan? buti sana kung ikaw lang yung mapapahamak o magugulo ang buhay kung sakasakali. e pan yung pamilya mo? at yung mga anak mo? yun mga magulang mo?

bago ka sumali, mag isip ka muna ng 999, 999, 999 beses, tuluy tuloy, bawal time-out.

---
note: medyo may alam ako sa mga gnito dahil may mga kaibigan akong kasali sa gangs.
note2: kung natapos mo ang article nato, wala kang magawa sa buhay mo

BUKAS

"pakopya!", kinuha ni Edward agn notebook ni Sophia.
"oy! ba't di ka magsumikap!" binawi ni Sophia ang notebook sa kamay ni Edward.
"sige na ay!" muling kinuha ni Edward ang notebook. agad nya iyong inilagay sa bag nya bago pa mabawi uli ni Sophia,"bukas ko nalang balik!"
"shit ka talga! parasite! buset!" sigaw ni Sophia habang minamasdan si Edward papalabas ng classroom.
***
d2 me tindahan, pnta u d2, text ni Edward kay Sophia kinagabihan.
ayw!!! gbi na kya!!! reply nya habang sinusuklay ang mahabang buhok sa harap ng salamin.
pinagpaalam n kta sa mama muu!!!! reply naman ni Edward.
biglang may kumatok sa pinto ng kwarto ni Sophia. " anak? tinatawag ka ni Edward dun s tindahan, may ibibigay ata sa iyo" sabi ng nanay ni Sophia.
"oho nay papunta na," sagot na lamang nya. ba't kaya ang close ng nanay nya at ni Edward?
***
"antagal mo!!!" sabi ni Edward pagkakita nito kay Sophia. naka pajama lang ang dalaga at maluwang na t-shirt.
"shit ka! gabi na, ano pa bang kailangan mo ?" umupo ito sa tabi ni Edward sa bangkuan sa harap ng tindahan.
"alam mo kase, ibabalik ko'to" inilabas ni Edward ang notebook ni Sophia mula sa kanyang likuran."natapos ko na homework ko"
"aba! himala yata! ba't binalik mo agad? kala ko bukas pa. gabi na pa naman!" sabi ni Sophia. kinuha nito ang notebook.
"kase napag isip isip ko, hindi dapat pinagpapabukas ang mga bagay na pwede mong gawin ngayon" sabi ni Edward habang nakangiti't nakatingin sa langit.
"sus e ba't di mo ginagawa agad homework mo? para di mo na kailanganin mamilit mahiram tong notebook ko?!" may katarayang tanong ni Sophia. nakatingin sya kay Edward.
"to naman! parang ginto notebook mo ah!" sabi naman ni Edward sa paraang parang bata.
"e hindi ko kasi ginagawa ang homework ko para lang kopyahin mo!" saka nito kinurot sa tagiliran si Edward.
nakngiti lang si Edward, matapos ay sandaling katahimikan. walang nagsasalita. walang umiimik. nakatingin na ulit sa langit si Edward. si Sophia, halukipkip ang notebook nya. kapwa sila nakikiramdam. kapwa masaya. sa isang gabing marikit.
"andaming stars no? ang ganda!"sabi ni Edward. sya na unang bumasag ng katahimikan.
"para ka talgang bata. " sagot ni Sophia habang nakangiti sa kababata.
humarap muna si Edward kay Sophia bago muling nagsalita. "apat na taon tayong magkasama sa highschool. anim nataon sa elementary, ngayon ko lang napansin na..."
tumigil si Edward para pagmasdan ang mapuingay na mata ni Sophia. ang mapulang labi, ang mamula mulang pisngi sa balat na parang labanos sa puti. maamo ang mukha nito na hugis itlog na kitang kita nya ngayon dahil naka tali ng maayos ang buhok nito.
"napansing ano ?" sabi ni Sophia upang mapukaw ang pagmumuni muni ng kaibigan nya sa kanyang itsura. nakakailang sa pakiramdam,
"ah...eh... napansin kong babae ka pala!!!" sabi ni Edward. sabay ngisi na nagpalitaw sa malalim nitong biloy sa magkabilang pisngi.
"siraulo!!! "batok kay Edward. "makauwi na nga! pruru ka kalokohan!" sabay tayo.
"teka lang!" tumayo si Edward. hinawakan ang magkabilang braso ni Sophia. "Sophia, sana bukas magkaibigan parin tayo. goodnight!" pagtapos ay hinalikan nya sa noo si Sophia. isang magaan at masuyong halik. sabay pasok sa loob ng tindahan at nagsara.
nabigla man sa ginawa ni Edward ay nagawa ni Sophia na balewalain iyon at umuwi na.
***
"Sophia, hindi ko alam kung pano ko sasabihin sayo ito. but you already have a special place in my heart. ewan kung gaog ako para sabihin  to sayo pero sana walang magbago satin. mahal kita Sophia"
nabasa na ni Sophia ang sulat ni Edward na nakaipit sa notebook na hiniram sa kanya ng kababata.hindi nya alam ang gagawin . hindi nya alam ang dapat nyang maging reaksyon. tinext nalang nya ng " i need space"
bahala na kung maintindihan man nya ang gusto nitong sabihin.
 hindi nya pa kayang kausapin ngayon si Edward.
***
isang linggo... dalawang linggo... tatlong linggo... isang buwan.
matagal tagal nang hindi nakakapag usap sina Sophia at Edward. magkita man sila palagi sa classroom at sa tindahan at chempong naroon ito, hindi sila nagkikibuan. kung dati'yt inaasar sya nito, ngayo'y hirap syang tapunan ito  ng tingin pag nalalaman nito.
isang gabi, binangungot si Sophia. namatay daw si Edward. iyak daw sya ng iyak. pagkagising nya nakita nya ang regalong teddy bear sa kanya ni Edward nong birthday nya.
"oh my God..." mahal na nya si Edward.
***
pinlano nyang sabihin yon sa kababata ngunit palagi nyang pinagpapaliban. lalo pa't nakikita nyang tila kinalimutan na sya nito at ang damdamin nito para sa kanya. natatakot na syang sumugal.ayaw na nyang ma-reject. baka kasi hindi na sya nito mahal. kaya kahit halos dalawang buwan sa silang hindi nag uusap ay wala itong ginagawang paraan.
pero nainiwala syang mas talo sya kung di nya man lamang ssusubukan " its better to lose while fighting than to lose without any fight at all" sabi nya sa sarili nya.  sabay "bahala na!"
***
 hey got sumtin 2 tell ya ,txt nya kay Edward kinagabihan.
huh? nu un?  reply nito.
uhm tmrow nlang g'night!
k , text nito.
na postpone nanaman ang pagtatapat nya kay Edward." hay ! torpe talga ako! " torpe na ang tawag nya sa sarili nya ngayon.kahit babae sya. "di bale, bukas promise sasabihin ko na! magtatapat nako at sasabihin kong mahal ko sya!" sabi nya habang sinusuklay ang buhok sa harap ng salamin.
***
"... hindi dapat pinagpapabukas ang mga bagay na pwede mong gawi ngayon"
umiiyak si Sophia. umaalingawngaw ang mga sinabi sa kanya  noon ni Edward.
"hindi ko na dapt pinagpabukas..." humhagulgol sya sa harap ng bangkay ng kababata. patay na ito, hit and run.
"hhuhu kung alam ko lang ! mahal kita Edward!" patuloy na umaagos ang mga luha ng hinagpis sa mga mata ni Sophia.
kagabi, akala nya'y magiging masaya ang gabing ito. ngunit pauwi na lamang si Edward nang masagasaan ito. hindi na nya ito nakausap... o makakausap pa. hindi nya malalaman ang isasagot nito sa bagay na hindi nya nasabi o masasabi kelanman. wala na syang magawa, o magagawa pa, kundi l;umuha...

THE END

Antonio

***
ang mga sumusunod na mababasa ay hindi halaw sa tunay na buhay. At sana magustuhan nyo.
***
Pilit nyang hinihila, pero di  nya makuha. Pilit ginigising  pero walang boses na lumlabas sa lalamunan nya. wala. Papalubog ang araw, pawisan sya. Muli nyang sinubukang pigilin ang patuloy na paghila ng alon sa natutulog nyang ama. Para lang itong patay na inaanod. Ngunit malakas ang hila ng alon, hanggang sa tuluyan itong natangay palayo, sumigaw sya "papa!". ngunit walang boses na lumalabas sa bibig nya. Isa pa...
"Papa!!!" napabalikwas ng bangon si Antonio. Pawisan, nananaginip lang pala sya. Parang totoong totoo. May kakaibang takot syang naramdaman nong madaling-araw na yon. Tulog pa ng mga kapatid nya na nakahiga sa banig na inilatag sa sementong sahig ng apartment na tinutuluyan nila.
Pumunta sya sa CR para jumingle, kiniig pa sya. Tulog pa ang mga magulang nya, katabi ng mga ito ang bunso nilang kapatid na tatlong taong gulang pa lamang. napangiti sya. Spagkat buo ang pamilya nila kahit na mahirap sila.
***
Hindi nag-almusal ng umagang yon si Antonio kaya nang umuwi sya nung tanghali, e gutum na gutom sya. Pagpasok nya sa apartment, wala rin an kapatid na sumunod sa kanya. Wala rin ang ate nya. Dumiretso sya sa kwarto at binuksan ang pinto. tumambad sa kanya ang payat na katawan ng mama nya, yakap-yakap ang kapatid nyang bunso na nakatulugan na ang dinidedeng 'am' o tubig ng sinaing. natutulog ang mga ito sa papag. Lumabas muna sya at pumunta sa kusina na dalawang hakbang lang ang layo mula sa kwarto.
walang kanin.
Walang unan.
"antonion," tawag sa  kanya ng ina nya na noo'y naktayo sa tapat ng pintuan ng kwarto. Naka daster ito, magulo nang bahagya ang buhok, at medyo may eyebag. "walang iniwan ang papa mo, di na rin ako pinautang sa tindahan, pasensya na anak, wag ka muna pumasok baka himatayin ka sa gutom" sabi nito sa boses na halatang nanlalambot.
***
Hapon na nang dumating ang mga kapatid ni Antonio. Sama sama sila noon sa harap ng telebisyon na nag-iiba iba ang kulay at kumikindat kindat,at magulo. sa gitna ng mahabang monoblock, ang mama ni Antonio; kalung kalong ang bunso; sa kanan, si Antonio; sa kaliwa, si Ana, ang ate at ang panganay; sa ibaba ng bangko, si 'nato, nakasalampak hawak ang songbook ng isang Christian Church. Umaawit:
   "oh God will make a way, when there seems to be no way, he works in ways we cannot see, he will make a way for me..."
Lahat sila hinihintay si Karding, ang padre de pamilya, at lahat sila kumukulo ang tiyan.
***
dumating si Karding galing sa trabaho, may dalang burgers at kanin, walang ulam.
"hiningi ko lang sa katrbaho ko tong kanin". tila hiyang hiya sambit ni mang Karding kay Lorna, ang ilaw ng tahanan. samasama nilang inupakan ang dala ni mang Karding.
Bagamat bitin, ipinagpasalamat pa rin ni Antonio ang walang sustansyang burger na pumatid pansamantala sa gutom nilang mag-anak.
***
itutuloy ...